مقایسه روش‌های FIFO و LIFO در حسابداری موجودی‌ها

در حسابداری و مدیریت انبار، یکی از مهم‌ترین تصمیم‌ها، انتخاب روش مناسب برای قیمت‌گذاری موجودی کالا است. دو روش رایج در این زمینه عبارتند از: FIFO (اولین صادره از اولین وارده) و LIFO (اولین صادره از آخرین وارده).

هرکدام از این روش‌ها تأثیر مستقیمی بر سود، مالیات، و ارزش موجودی شرکت دارد. در ادامه به مقایسه این دو روش می‌پردازیم تا انتخاب مناسب‌تری بر اساس نوع کسب‌وکار داشته باشید.

روش FIFO چیست؟

در روش FIFO، فرض می‌شود کالاهایی که زودتر وارد انبار شده‌اند، زودتر نیز از انبار خارج می‌شوند. یعنی قیمت کالاهای قدیمی‌تر برای محاسبه قیمت تمام‌شده فروش استفاده می‌شود.

مزایا:

• ساده و قابل درک برای اکثر شرکت‌ها

• موجودی پایان دوره به قیمت‌های جدیدتر است (واقع‌بینانه‌تر)

• در شرایط تورمی، سود ناخالص بالاتری نشان می‌دهد

معایب:

• در شرایط تورم، باعث افزایش سود مشمول مالیات می‌شود

• تفاوت زیاد بین قیمت خرید و فروش ممکن است تصویر نادرستی از حاشیه سود ارائه دهد

   

روش LIFO چیست؟

در روش LIFO، فرض بر این است که آخرین کالاهایی که وارد انبار شده‌اند، زودتر فروخته می‌شوند. یعنی قیمت کالاهای جدیدتر برای محاسبه بهای تمام‌شده فروش در نظر گرفته می‌شود.

مزایا:

• در شرایط تورمی، سود ناخالص را کمتر نشان می‌دهد → کاهش مالیات

• تطابق بهتر میان هزینه‌های جاری و درآمدها

معایب:

• موجودی پایان دوره به قیمت‌های قدیمی‌تر است → کمتر واقعی است

• در بسیاری از کشورها (و طبق استانداردهای IFRS)، مجاز نیست

مقایسه نهایی:

جمع‌بندی:

اگر در ایران فعالیت می‌کنید و با شرایط اقتصادی تورمی روبرو هستید، انتخاب روش FIFO معمول‌تر است، اما برای شرکت‌هایی که به دنبال کاهش فشار مالیاتی هستند، LIFO هم مزایایی دارد — البته به شرط اینکه توسط سازمان امور مالیاتی پذیرفته شود.

نرم‌افزار انبار و حسابداری آریاگستر، امکان ثبت و گزارش‌گیری بر اساس هر دو روش را فراهم می‌کند. به‌سادگی می‌توانید روش مناسب را برای هر انبار یا کالا تنظیم کرده و گزارش‌های دقیق بهای تمام‌شده دریافت کنید.

 برای مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید